- غلط رفتن(دَ کَ دَ)
گمراه شدن. خطا کردن. نادرست پیمودن
معنی غلط رفتن - جستجوی لغت در جدول جو
- غلط رفتن
گمراه شدن خطا کردن گمراه شدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
در غلاف گذاشتن، در نیام کردن شمشیر
کنایه از کوتاه آمدن در برابر شخص قوی، غلاف کردن
کنایه از کوتاه آمدن در برابر شخص قوی، غلاف کردن
(گَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
غلطگفته شده. سخنی که به غلطگفته باشند:
غلطگفته را تازه کردم طراز
بدین عذر واگفتم آن گفته باز.
نظامی
غلطگفته را تازه کردم طراز
بدین عذر واگفتم آن گفته باز.
نظامی
(دَ دَ نی دَ)
لغت نامه دهخدا
غلط گرفتن از کسی، نمودن خطای او بیشتر در خواندن و قرأت. تصحیح گفته یا نوشتۀ کسی با گفتن و نمودن غلط او
(دَ تَ)
لغت نامه دهخدا
ناصواب گفتن. نادرست گفتن. در نظم و نثر فارسی غالباً متضمن معنی اضراب است:
دل ماند ز ساقیم غلط گفتم
آن دل که نماند ازو کجا ماند.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 602).
غلط گفتم ای مه کدام آشنایان
که هیچ آشنا بی ریائی نبینم.
خاقانی.
نی غلط گفتم که نائب با منوب
گر دو پنداری قبیح آید نه خوب.
مولوی (مثنوی).
غلط گفتم ای یار فرخنده روی
که نفع است در آهن و سنگ و روی.
سعدی (بوستان)
دل ماند ز ساقیم غلط گفتم
آن دل که نماند ازو کجا ماند.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 602).
غلط گفتم ای مه کدام آشنایان
که هیچ آشنا بی ریائی نبینم.
خاقانی.
نی غلط گفتم که نائب با منوب
گر دو پنداری قبیح آید نه خوب.
مولوی (مثنوی).
غلط گفتم ای یار فرخنده روی
که نفع است در آهن و سنگ و روی.
سعدی (بوستان)
نادرست گفتن ناصواب گفتن نادرست گفتن، غلط گو (ی)، آنکه غلط گوید کسی که خطا گوید
